- köhnəltmə
- «Köhnəltmək»dən f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
köhnəltmə
Look at other dictionaries:
köhnəltmək — f. İşlədə işlədə köhnə hala gətirmək, xarab etmək. Pencəyi köhnəltmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iylətmək — icb. 1. Bir şeyi çox saxlayıb qoxutmaq, xarab etmək, köhnəltmək, çürütmək, iylənməsinə səbəb olmaq. Pendiri çox saxlayıb iylətmək. Balığı iylətmək. 2. Qoxulatmaq. Çiçəyi hamıya iylətmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoxutmaq — 1. t li. Bir şeyi çox saxlayıb iyləndirmək, köhnəltmək, çürütmək. 2. t siz. Qoxu vermək, iy yaymaq, üfunətlənmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yırtmaq — f. 1. Geyib dağıtmaq, köhnəltmək, yırtıq hala salmaq. Ayaqqabıları yırtmaq. // İlişdirərək və ya başqa bir vasitə ilə qırmaq; qəlpələmək, deşmək. Paltarını harada yırtmısan? – O olsun şikarın tutmağa məşğul; Mən olum torbanı yırtmağa məşğul. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
islah — is. <ər.> Qüsur və nöqsanlarını aradan qaldıraraq yaxşı hala salma, yaxşılaşdırma, düzəltmə, yaxşılaşdırılma, düzəldilmə, düzəlmə. Həzrət Əşrəf bilir ki, maarif, nəqliyyat, ziraət, ticarət və sair işlərimizin islaha böyük ehtiyacı vardır. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təmir — is. <ər.> Bir şeyin xarab olmuş, sınmış, dağılmış, sökülmüş yerini düzəltmə, qaydaya salma. Ayaqqabı təmiri. Təmir emalatxanası. – Traktorçular traktor təmirinə məşğuldular. M. İ.. Bu maşını cüzi təmirdən sonra hərəkətə gətirmək olardı. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təshih — is. <ər.> 1. Yazı və s. də səhvləri, nöqsanları düzəltmə; düzəliş. Təshih etmək – düzəliş aparmaq, düzəltmək. Firidun öz məqaləsini bir də oxudu, . . bəzi təshihlər etdi. M. İ.. 2. köhn. Korrektura. İftadə mətbəə əməkçisi idi. Təshihə baxar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
